Saturday, March 03, 2007

Those were the days my friend! (part one: Το ταξίδι)

Τρίτη 27/2/2007 , ώρα ενάτη βραδυνή: Αναχώρηση από τα ΚΤΕΛ με συνταξιδιώτη τη φανταστική συγκάτοικο! Αποχαιρετισμός στους γονείς, είσοδος στο ΚΤΕΛ. Λεωφορείο ξεκινάει. Λεωφορείο σχεδόν άδειο. Με συγκάτοικο επιλέγουμε να απλωθούμε στις μπροστινές θέσεις, ακριβώς πίσω από τον οδηγό! (μέγα σφάλμα...) Οδηγός προφανώς καψουρεμένος/πρόσφατα χωρισμένος/απλά λάτρης της "καλής" λαϊκής μουσικής! Οδηγός αποφασίζει ότι σε όλη τη διαδρομή εμείς οι επιβάτες (και οι 10!) πρέπει να του κάνουμε συμπαράσταση, έτσι, φασιστικά αποφασίζει να έχει στη διαπασών Πέγκυ Ζήνα ("Έναααα, σου λέω έναααα...) , Γιώργο Μαργαρίτη ("Είσαι η ζωή μουουου...") , Μίμη Γκιουλέκα ("Βρε παπαδιά, βρε παπαδιά, τι μαστουριάζεις τον παπά..."), Soundtrack από Αστραπόγιαννο ("Ήλιε φονιά πως άφησες να γίνει το κακόοοο?") και άλλα ευοίωνα (το κεφάλι μας έγινε καζάνι!) που δε μας άφηναν να χαλαρώσουμε/συζητήσουμε/κοιμηθούμε! Με φανταστική συγκάτοικο καταστρώνουμε σχέδιο εξόντωσης "Εσύ θα του κάνεις κεφαλοκλείδωμα κι εγώ θα πάρω το τιμόνι και αφού τον δέσουμε χειροπόδαρα, θα τον βάλουμε να ακούει Bach μέχρι να φτάσουμε!"
Ώρα ενδεκάτη παρά κάτι: Φτάνουμε στο Πέταλο (Υes, Μαλιακός...)! Οδηγός στο τσακίρ κέφι, αποφασίζει να κάνει κόντρες με νταλίκες! (Αντίο μαμά, αντίο μπαμπά!) Εναγκαλιζόμαστε με φανταστική συγκάτοικο, αποχαιρετιόμαστε και αρχίζουμε τα "Για δες καιρό που διάλεξε ο Χάρος να με πάρει..." Χάρος μας σνομπάρει! (Παρδαλό άγιο είχαμε, λέμε!)
Ώρα ενδεκάτη και μισή: Στάση προς νερού του οδηγού και προς τσιγάρου για εμάς! Κάθοδος από λεωφορείο και τάμα στον Άγιο Κωνσταντίνο για λαμπάδα στο μπόι μας (γέλασε κανείς??) αν φτάσουμε στον προορισμό μας με όλα τα μέλη μας στη θέση τους!
Ώρα δωδεκάτη: Διέλευση από Δομοκό! (στροφές να δουν τα μάτια σας!) Με φανταστική συγκάτοικο εγκαταλείπουμε σατανικό σχέδιο εξόντωσης οδηγού και βολευόμαστε σε διαφορετικές θέσεις για να κοιμηθούμε λίγο! (αφού έχουμε αναστατώσει όοοολους τους επιβάτες -και τους 10- με τα γέλια μας!)
Ώρα 1 και 15: Άφιξη στη Φοιτητούπολη, παίρνουμε διαφορετικούς δρόμους με φανταστική συγκάτοικο και...
Ώρα 1 και 25: Άφιξη στο σπίτι του Σταματάκου! Σταματάκος καλοσωρίζει Γεωργία! Σταματάκος ευτυχώς ακούει εκείνη τη στιγμή το καινούριο cd του Θανάση (Παπακωνσταντίνου) με μπόλικο Μάλαμα στα φωνητικά! Γεωργία αρχίζει να συνέρχεται από πολιτισμικό σοκ!
Ώρα 2 και 30: Σταματάκος και Γεωργία αφού έχουν πει τα πρώτα νέα αποφασίζουν να πέσουν για νάνι για να σηκωθούν πρωί να διαβάσουν για μάθημα! Σταματάκος βάζει ταινία για να μας πάρει ο ύπνος γρήγορα! Σταματάκος δε βλέπει ό,τι κι ό,τι ταινίες και καταλήγουμε να βλέπουμε "Τον καιρό των τσιγγάνων"! Σιωπή κάτω από το πάπλωμα για κάποια ώρα... Σταματάκος σπάει σιωπή: "Ρε Τζότζο αυτός μου μοιάζει ή μου φαίνεται??" Σου μοιάζει γλυκέ μου αλλά δεν ήθελα να στο πω ώρα που είναι!
Ώρα -κι εγώ δεν ξέρω τι ώρα ήταν-: "Σταματάκο δεν την παλεύω άλλο, καληνύχτα!" Γεωργία τραβάει σκεπάσματα, γυρίζει πλευρό και.... "Ένα προβατάκι, δύο προβατάκια, τρίααα ....."
Η συνέχεια στο part ΙΙ (πιο έξυπνος ήταν δηλαδή ο Τόλκιν που έγραψε τον Άρχοντα σε 3 μέρη??)

14 comments:

Blogaki said...

Γύρισες καλό μου? Ολόκληρη??
Σε περιμένουμε αύριο, ναι;;
Μάκια του!!!:)

JoaN said...

...δεν ξέρω που γεννήθηκα θυμίστε μου που πάω ξέχασα αυτούς που έψαχνα κι αυτούς που αγαπάω σαλαλαλαα
Στα κομμωτήρια μέσα - τα νέα ιερά -
ιέρειες χτενίζουν και βάφουν τα μαλλιά σαλαλαλα
περιμένουμε τη συνέχεια!!! :))

snikolas said...

Αυτά τα κτελ με τα λαϊκά στην διαπασών… ποτέ μου δε την πάλεψα την φάση.

Georgia said...

*Blogaki: Κουκλίτσα αν διαβάζεις αυτές τις γραμμές θα πει ότι δε μπόρεσα να είμαι μαζί σας σήμερα! Ξέρω όμως ότι σας έλειψα αφάνταστα και με σκεφτόσασταν! (τι ψώνιο Θεέ μου!) Μμμμάκια!
*Joan: Μικρή μου φτάνουμε ή ακόμα?? ;)
*nikolas: Και μέσα στη νύχτα έτσι?! Που και καψούρα να μην έχεις, που όλα καλά να σου πηγαίνουν, έρχεσαι και ταυτίζεσαι, και νομίζεις ότι μόλις χώρισες! Ένα δράμα ζήσαμε, ένα δράμα... ;)

Spyros said...

Mia xara pernate eseis sti foititoupoli! :)
Gia na doume kai to part 2, perimenw me agwnia....

Georgia said...

Μια χαρά δεν θα πει τίποτα! Αν και έχουμε και άσχημες στιγμές... Αλλά είπαμε, τον Ιούνιο θα τα δεις κι από κοντά! :P Όσο για το part 2, οσονούπω στις οθόνες σας! ;)

jul said...

Βασικά λυπάμαι τους υπόλοιπους 8 και απορώ το πως σας άντεξαν!!!!:):):):)

Georgia said...

Μα εμείς αγγελούδια ήμασταν!! (ναι, ναι, θέλω να το καταθέσω κυρίες και κύριοι!) Εξάλλου, άσε που δεν ακουγόμασταν όσο και να προσπαθούσαμε! ;) Φιλάκια Juliaki!Καλημέρα!

Anonymous said...

Μιμης Γκιουλέκας is power

T

Georgia said...

Στο μαγαζί του, μια φορά είχε πατήσει το καλώδιο του μικροφώνου καθώς τραγουδούσε (λιώμα μιλάμε!) και του ξεφεύγει "Το Χρ.....ό σ'!!!" το οποίο φυσικά ακούστηκε στερεοφωνικά! (μ'αρέσει το κούρεμά του...!) ;) Όταν ξαναπάω Φοιτητούπολη θα πάω να τον ακούσω! Θα έρθεις??

GouRouni said...

Σκέψου οι άλλοι 8.. τι θα γράψουν στα blog τους για εσάς :P :P :P

Georgia said...

Welcome καταρχάς αγαπητό Gourouni!! Δε νομίζω να έχουν blog οι υπόλοιποι συνεπιβάτες καθώς ο μέσος όρος ηλικίας ξεπερνούσε τα 80! Αλλά ποτέ δεν ξέρεις! Ελπίζω πάντως να γράψουν κάτι για τον οδηγό κι όχι για εμάς που ήμασταν αγγελούδια (όπως προανέφερα!) ;)

JoaN said...

georgia polu to tonizeis to aggeloudia. karfwnesai... sous... ;)ante na doume k to 2o k3o meros..(ema8a sth foithtoupolh pws einai kleista ta magazia:kafeteries klp...asxeto alla to ma8a, na mh to pw? :P)

Georgia said...

Ωχ... Καρφώνομαι λες, ε?? ;) (κλειστά?? γιατί?? Ενημέρωσέ με σε παρακαλώ!) Μμμμάκιαα!