Είμαι λίγο κυκλοθυμική... Το παραδέχομαι! Όταν είμαι προβληματισμένη/πεσμένη για κάτι, δυστυχώς δε μπορώ ούτε να το εκφράσω σωστά αλλά ούτε και να το κρύψω καλά από τους γύρω μου... Με κάποιο μαγικό τρόπο (λάθος κουβέντες σε λάθος ώρες, περίεργη διάθεση) καταφέρνω να τους κάνω να νομίζουν ότι ίσως φταίνε αυτοί που είμαι "κάπως"! Δεν έχω άλλη λέξη για να περιγράψω αυτό που νιώθω, εκτός από αυτό το "κάπως"...(ναι, είμαι και κατατοπιστικότατη όταν θέλω!)
Δεν το κάνω επίτηδες, είναι ο τρόπος μου να αντιμετωπίζω τα "διάφορα" σοβαρά που συμβαίνουν σε μένα ή τους κοντινούς μου ανθρώπους... Mου βγαίνει αυθόρμητα πάνω στην προσπάθεια να μην κουράσω/πρήξω τους άλλους. Ε, εκεί πάνω στην προσπάθεια, είναι που τα θαλασσώνω! (Άστο βρε πουλάκι μου κι εσύ, αφού βλέπεις, δε σε πάει...) Συνήθως καταφέρνω το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα! (εγώ και οι φανταστικές μου ιδέες!) Γιατί ενώ θα μπορούσα να πω τι πραγματικά με απασχολεί και να ανακουφιστούμε όοοολοι, καταφέρνω να αποπροσανατολίζω και να κουράζω ακόμη και εμένα... (αν αυτό δεν είναι χάρισμα, τότε τι είναι??)
Ξέρω τι θα πείτε! Αφού το αναγνωρίζω γιατί εξακολουθώ να το κάνω?? Τς...τς...τς... Δε με προσέχετε μου φαίνεται! Hellooooooo! Είναι αυθόρμητο λέμε! (κάνουμε και χιουμοράκι τώρα Γιωργίτσα??) Το επεξεργάζομαι πάντως (το 'χω σας λέω, το 'χω!) και σκοπεύω να ανακάμψω και να επανέλθω γρήγορα! Μέχρι τότε....
Οι 29 κατασκευαστές πλυντηρίων συνιστούν -και ζητούν από εσάς- λίιιγη (τόση δα!) υπομονή! (Ε?)
11 comments:
Να επιστρέψεις. Γρήγορα! :)
Relax και μη στεναχωριέσαι για τίποτα. (όσο αυτό είναι δυνατό)
*nikolas: Καλημέρα στον εορτάζων! :) Καλέ, δε θα πάω πουθενά, δε σκοπεύω να εξαφανιστώ, μην ανησυχείτε! Άσε με εμένα σήμερα και κοίτα να το κάψεις, οκ??? Kisses!
Ρε συ...
Πιάσε αύριο το πρωί που είναι Κυριακή μια καλή θέση σε ένα καφέ στην παραλία, δίπλα στη θάλασσα. Κατά τις 9 00. Όχι νωρίτερα, γιατί είναι κλειστά, όχι αργότερα γιατί σχολάει η εκκλησία και πλακώνουν οι γέροι.
Παράγγειλε έναν διπλό καπουτσίνο και ένα τοστ! (άν είσαι του γλυκού, πάρε κάτι σοκολατένιο).
Κάτσε ήρεμα, πίνε γουλιά γουλιά τον καφέ, προσπάθησε να ακούσεις τους ήχους όλους, προσπάθησε να δεις τα χρώματα όλα.
Αν δεν επανέρθεις άμεσα, σφύρα μου!!!
ΥΓ. Αν βρέχει παρεπιπτόντως αύριο, σε παραπέμπω στο προτελευταίο σου post! :)
Georgia υπομονή εμείς να κάνουμε, αλλά που θα ωφελήσει δε ξέρω. Αυτό που λες πως κάνει, το κάνει και μια φίλη μ. Εκείνη επιμένει πως αυτό που κάνει είναι οκ κ δε την νοιάζουν οι επιπτώσεις. Εσύ είσαι ένα βήμα πιο πάνω. άραξε προς το παρον. (Είδες κι εγώ που τάχα μου είμαι οκ, δεν μπορώ να εkφραστω :P)(κάλο πήγα να γράψω πάντως, αλλά το ξαναδιαβάζω κ δε του φαίνεται! ας το σώσω με τραγουδι)
ΕΕεε δρόμο άλλαξε ο αέρας και φυσάει μες την ψυχή και σηκώνονταιι τα φύλλακ χορεέυει το κορμί σαλαλαλα
*aggelos spyrou: M'άρεσε πάαρα πολύ η ιδέα σου! Δε μπόρεσα να την εφαρμόσω σήμερα αλλά το έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου μία των ημερών! ;) Φιλιά!
*joan: Αράζω μικρή μου JoJo, αράζω! :) (μια χαρά τα πας στην έκφραση, συνέχισε έτσι!) Και για να συνεχίσω κι εγώ με τραγουδάκι: "Θέλω ανοιχτά παράθυρα, να με χτυπάει αέρας! Να 'χω το νου μου αδειανό, να χω και πρίμο τον καιρό...!Δε θέλω να πικραίνεσαι τις Κυριακές τα βράδια..." Φιλάκια πολλά!
Πολύ παρέα με το blogaki κάνεις μου φαίνεται και σε επηρέασε ;-)
Ολοι έτσι είμαστε βρε νεραϊδάκι...Ξέρεις κανένα που να είναι μονίμως χαρούμενος; Ή μουρτζουφλης; (καλά, αυτό υπάρχει νομίζω)
By the way, πολύ ωραίο το ποστ σου με τη βροχή!
*proserpina: Βασικά... Νομίζω ότι οι μονίμως up (άνευ λόγου και αιτίας!) είναι οι λεγόμενοι χαζοχαρούμενοι και οι μονίμως down (μακριά από μας!) είναι η χαρά του ψυχολόγου! Ευχαριστώ κουκλίτσα! :) Καλό βράδυ, μμμάκια!
Επέτρεψέ μου να πω ότι σε βρίσκω απόλυτα φυσιολογική, ανθρώπινη και αφού αντιμετωπίζεις μια τέτοια κατάσταση με χιούμορ (μέσα από το αυτοκριτικόpost σου) μην ανησυχείς για τιποτα.
Για μένα πάντως δεν υπάρχουν μονίμως up και down ατομα. Υπα΄ρχουν ανθρώπινες αντίστοιχες στιγμές. Άλλοι τις περνουν ανέμελα άλλοι τις αγαπάνε και τις εκδηλώνουν και άλλοι τις φοβούνται- αυτές τις στιγμές.
Πάντως όλοι θέλω να πιστεύω είμαστε η χαρά του ψυχολόγου.
Με γεια μας.
:):):):):):):):)
και τέλος το άσχετο comment:
ωραίο blog!!!!!
Όλοι έτσι είμαστε, μικρή μου, όλοι...
Κατάλαβα καλά ?
Πας για διάλειμμα κι εσύ?
Τι θα γίνει ρε παιδιά όλοι διαλείμματα κάνετε…?
Και ποιους θα διαβάζουμε εμείς?
Άντε θα κάνουμε υπομονή και ελπίζουμε σύντομη επιστροφή , την επόμενη εβδομάδα!
*narita: Welcome αγαπητέ Narita! :) Έχεις δίκιο σχετικά με τις στιγμές/καταστάσεις... Ο καθένας μας τις αντιλαμβάνεται διαφορετικά και αντιδρά αντίστοιχα. (πολύ θα με βόλευε πάντως να ανήκω στην πρώτη -ανέμελη- κατηγορία!) Ευχαριστώ πολύ για το τελευταίο comment! (κοκκίνισμα...!) Καλή εβδομάδα! :)
*pietaki: Pietoula αφού είμαστε όλοι έτσι, μας προτείνω ένα καλό group therapy, να μας έρθει και πιο φτηνά! ;) Φιλάκιααα!
*trelofantasmeni: Όχι, κουκλίτσα, δεν εννοούσα ότι πάω για διάλειμμα! Πουθενά δεν πάω! (εδώ θα μείνωωω...) Με το "να επανέλθω" εννοούσα να "αναρρώσω"/ανακάμψω/επιστρέψω δριμύτερη! (κοινώς: να μου περάσει!) Καλημέρα! :)
Post a Comment