Η επιστροφή του φοιτητή Νο2

Με άφορμη το σχόλιο του Κωνσταντίνου θυμήθηκα κι άλλα περιστατικά απείρου κάλλους που θέλω να μοιραστώ μαζί σας (γιατί τα 75 ευρώ την ώρα για τον ψυχολόγο δεν τα διαθέτω!)! Λοιπόν, πέρα από τους ελέγχους και την "αγωνία" (?) για τις εξόδους, τις παρέες και το πρωινό ξύπνημα, συμβαίνουν κι άλλα όμορφα! Από μικρή, από μωρό θα έλεγα, είμαι νυχτερινός τύπος! Αποδίδω καλύτερα εκείνες τις ώρες βρε αδερφέ, τι να κάνω??Νύχτα διαβάζω, νύχτα κάνω τις δουλειές μου, νύχτα θέλω να κάνω μπάνιο, νύχτα θέλω να τα κάνω όλα! Αρχίζουμε: "Είναι ώρα τώρα αυτή να φτιάξεις το δωμάτιό σου??", "Θα κρυώσεις αν σε πάρει ο ύπνος με βρεγμένα μαλλιά!" (λες και με το που θα βγω απ'το μπάνιο, θα ναρκωθώ!!) "Δεν κοιμάσαι?" (Ναι, κοιμάμαι!Μπροστά στον υπολογιστή και με τα μάτια ανοιχτά!!)! "Πώς θα σηκωθείς το πρωί?" (Με νεύρα γιατί θα φροντίσετε εσείς γι'αυτό!). Πες ότι τα ξεπερνάς κι αυτά! Μετά αρχίζει το άλλο τροπάριο: "Πάλι στο δωμάτιό σου θα κλειστείς?" "Έλα να σε δούμε κι εμείς λίγο!" Πάω κι εγώ και κοιτάμε ο ένας τον άλλον, άντε λέμε και καμιά κουβέντα, γελάμε, περνάει το μισάωρο, μόλις πάω να την κάνω με ελαφρά... "Πού πας πάλι???" "Να χ@#& πάω, μέχρι κι ο βασιλιάς μόνος του πάει εκεί!!!!!" Είμαι υπερβολική?? Εντάξει, για να μη με πείτε και γαϊδούρα, δε λέω μια χαρά άνθρωποι είναι, δε με έχουν και φυλακισμένη ούτε μου στερούν τίποτα, απλά νομίζω ότι δεν έχουν καταλάβει ότι έχω σταματήσει να πίνω το γάλα από το μπιμπερό! Και ναι, τα Pampers με στενεύουν πλέον! Και μη μου πείτε να βάλω Slipad, δε θα γελάσω καθόλου!