Manual:"Πώς να δυσκολέψετε -κι άλλο-τη ζωή σας!"

Ας υποθέσουμε ότι έχετε 10 (και βάαααλε!) πράγματα να κάνετε σήμερα! Τρία από αυτά έχουν να κάνουν με δουλεια στον υπολογιστή, ένα με διάβασμα, το πέμπτο αφορά επίσκεψη σε φορέα του Δημοσίου, το έκτο είναι ασήμαντο μεν, προγραμματισμένο δε, και τα υπόλοιπα τρία -πουλάκια κάθονταν- έχουν να κάνουν με δουλειές του σπιτιού! (γιατί άμα είσαι και νοικοκυρά δεν κρύβεται!)

Τι κάνετε λοιπόν?? Υποθέτω ότι ως φυσιολογικοί άνθρωποι ξεκινάτε με το πιο απλό, το ολοκληρώνετε, προχωράτε στο επόμενο, το ολοκληρώνετε κι αυτό και πάει λέγοντας!

Ε λοιπόν, όχι! Είπα όοοοχι γκαντ ντεμν ιτ!!!! Ο σωστός τρόπος σύμφωνα με το manual του τίτλου είναι να τα ξεκινάς όοοολα μαζί! (...) Και ιδού πόσο εύκολα μπορείς να καταλήξεις με τα νεύρα κρόσια και ένα κεφάλι σαν το καζάνι στο οποίο έπεσε μέσα ο Oβελίξ όταν ήταν μικρός! (χωρίς το μαγικό φίλτρο, μη χαίρεστε!!)

Κάθεσαι αρχικά στον υπολογιστή με την απαραίτητη όρεξη για εργασία -και χαρά!- και τον -ακόμα πιο απαραίτητο, δεύτερο- καφέ! Ανοίγεις σχετικό φάκελο και ξεκινάς...

Στην πορεία θυμάσαι να διορθώσεις κάτι σε έναν άλλο φάκελο! Ελαχιστοποίηση, άνοιγμα... Διορθώνεις, ελαχιστοποιείς!

Ανοίγεις και λίγο το gmail να δεις τι κάνουν τα παιδιά...

Ελαχιστοποιείς το gmail! Θυμάσαι ότι πρέπει να πας εφορία...

Πατάς save (μη μας βρει και καμιά λαχτάρα!) σε όσα παραθυράκια έχεις ανοίξει, χαιρετάς τα παιδιά και σηκώνεσαι...

Πριν βγεις θυμάσαι ότι πρέπει να βάλεις πλυντήριο...

Το βάζεις...

Βγαίνεις, ευτυχώς η εφορία είναι από κάτω, βλέπεις ουρά μέχρι τη Λαμία, ξαναγυρνάς άπρακτη και ταυτόχρονα ανακουφισμένη γιατί "Έχω τόοοοσα να κάνω και δεν πρέπει να καθυστερήσω!"

Ξαναματακάθεσαι στον υπολογιστή, ανοίγεις τα προηγούμενα παραθυράκια, αρχίζεις πάλι διάβασμα...

Θυμάσαι (Αυτό που τα θυμάμαι όλα μαζεμένα, να θυμηθώ να το κοιτάξω...) ότι κάπου έχεις αποθηκευμένα και κάτι άλλα πραγματάκια σχετικά με την εργασία σου! Ανοίγεις λοιπόν παραθυράκια (πολλάαα παραθυράκια!) και ψάχνεις...

Στο ψάξιμο πάνω σου έρχεται η έμπνευση να φτιάξεις το χάος που λέγεται ντουλάπα! (Ό,τι του φανεί του Λωλοστεφανή...)

Πατάς πάλι save στα παραθυράκια σου (Άχου τα μωρέ τα γλυκούλια μου!) και σηκώνεσαι...

Πας ντουλάπα μεριά, αναστενάζεις και ξεκινάς τις ανασκαφές...

Πάνω στην ανασκαφή θυμάσαι ότι πρέπει να μαγειρέψεις κάποια στιγμή αν θες να φας σήμερα! Παρατάς ανασκαφή, πας κουζίνα μεριά...

Κάνεις μαγικά και κάτι βάζεις στο φούρνο σε λίγο... Μόλις ρυθμίζεις τη θερμοκρασία (στους 180, να σιγοψηθεί...) σου έρχεται καταπληκτική ιδέα για την εργασία...

Επιστροφή στον υπολογιστή, πάμε άλλη μια γύρα με παραθυράκια...

Ωχ... Τη ντουλάπα άφησες στη μέση... Πλέον, ο δρόμος γνωστός! Save, σηκώνεσαι, πας ντουλάπα μεριά!

Τελειώνει το πληντύριο... Να μην απλώσεις κιόλας?

Παρατάς πάλι ντουλάπα, απλώνεις τα φρεσκοπλυμένα -μυρίζει μανούλα!- ρουχαλάκια....

Αχ, τι ωραία μέρα έχει έξω κι εσύ κάθεσαι και πήζεις στο pc! Παίρνεις ανάποδες και κατεβαίνεις για τσιγάρα...

Γυρνάς, ξανακάθεσαι στον υπολογιστή... Αρχίζεις να γράφεις τώρα...

Πίνεις μια γουλιά καφέ... Μπλιάχχχ, ζεστάθηκε... Σηκώνεσαι να βάλεις παγάκια... Δεν πλένεις κι αυτά τα πιατάκια μωρέ να μην τα βρεις μπροστά σου μετά?

Πλένεις τα πιατάκια, ρίχνεις μια ματιά και στο φούρνο... ("Ψήθηκε τώρα αυτό ή θελει κι άλλο??")

Επιστοφή στο pc... Πού είχες μείνει?? Έχεις αρχίσει και πελαγώνεις...

Και τη ντουλάπα πάλι στη μέση την άφησες...

Και αμάν, ξέχασες κι ένα τηλέφωνο που έπρεπε να πάρεις!! Παίρνεις το προγραμματισμένο τηλέφωνο...

Γυρνάς στον υπολογιστή... Έχεις χάσει τη μπάλα πλέον...

Και η ντουλάπα ακόμα στη μέση...

Και σαν κάτι να καίγεται...

Και χτυπάει και το τηλέφωνο...

Και αμάν, έχεις αφήσει το θερμοσίφωνα ανοιχτό απ'το πρωί...

"Ε, τη γ....ας κύριε Πρόεδρε ή δεν τη γ....ας??????????"

Να θυμηθώ να είμαι πιο προγραμματισμένη από αύριο...

Wishes II

Δύο τραγουδάκια που έχω ξαναθυμηθεί αυτές τις μέρες και που ελπίζω να σας ανεβάσουν όσο κι εμένα!

"I wish I was a neutron bomb, for once I could go off...

I wish I was a sacrifice but somehow still lived on...

I wish I was a sentimental ornament you hung on...

The Christmas tree, I wish I was the star that went on top...

I wish I was the evidence, I wish I was the grounds...

For 50 million hands upraised and open toward the sky...

I wish I was a sailor with someone who waited for me...

I wish I was as fortunate, as fortunate as me...

I wish I was a messenger and all the news was good...

I wish I was the full moon shining off a Camaro's hood...

I wish I was an alien at home behind the sun...

I wish I was the souvenir you kept your house key on...

I wish I was the pedal brake that you depended on...

I wish I was the verb 'to trust' and never let you down...

I wish I was a radio song, the one that you turned up!!

I wish...

I wish..."

PS: Πάρτε κι ένα γλυκάκι λόγω της ημέρας!

Wishes

"I wish I was a fisherman

tumblin' on the seas...

Far away from dry land

and its bitter memories...

Casting out my sweet line

with abandonment and love...

No ceiling bearin down on me

'cept the starry sky above...

With light in my head

and you in my arms!!

Woohoo!

I wish I was the brakeman

on a hurtlin fevered train!

Crashing a-headlong into the heartland

like a cannon in the rain...

With the beating of the sleepers

and the burnin' of the coal,

counting the towns flashing by...

In a night thats full of soul...

With light in my head

and you in my arms!!!

Woohoo!

Well I know I will be loosened

from bonds that hold me fast!

That the chains all hung around me

will fall away at last!!

And on that fine and fateful day,

I will take me in my hands...

I will ride on the train...

I will be the fisherman...

With light in my head

and you in my arms!!"

Πάμε όοοολοι μαζί...

... σε μια παραλία!

Καλοκαίριασε, το πήρατε χαμπάρι???

Ψάξτε να βρείτε τα μαγιό σας, τα βατραχοπέδιλά σας, τα μπρατσάκια σας (Ελάτε καλέ, μη ντρέπεστε!), τα κουβαδάκια σας (...και σ'άλλη παραλία!), εξοπλιστείτε εν ολίγοις!! Γρήγορα όμως!!!!!!!!

Από μωρό είχα σχέση πάθους με το υδάτινο στοιχείο! (μου το είπανε, δεν το θυμάμαι!) Η μαμά μου όταν με έκανε μπάνιο, για να καταφέρει να με βγάλει από τη μπανιέρα (φανταστείτε ένα δίχρονο γαντζωμένο στη ντουζιέρα και να το τραβάνε από χέρια και πόδια!) αναγκαζόταν να κλείσει το γενικό του νερού και να μου πει με αυστηρό ύφος "Είδες τι έκανες?? Τελείωσες όοοολο το νερό!!". Και τότε και μόνο τότε σταματούσα κι έβγαινα ήσυχα ήσυχα, για να μη με μαλώσουν που κατανάλωσα όοοολο το νερό του κόσμου! (όσο να πεις, ήμουν σχετικά υπάκουη!)

Τα καλοκαίρια στην πατρίδα της μαμάς, πηγαίναμε οικογενειακώς στις κοντινές παραλίες (τα μπάνια του λαού!)! Μαντέψτε ποιος έμπαινε πρώτος στη θάλασσα και έβγαινε τελευταίος! (Έλα, ναι, καλά το πάτε...) Πλήρως εξοπλισμένη με κόκκινο μονοκίνι (kinky!), λαστιχένια παππουτσάκια με το Micky, σωσίβιο-παπάκι ή πορτοκαλοκόκκινα μπρατσάκια (για να με ξεχωρίζουν στο πλήθος!) και αλλαλάζοντας "Κοίτα με, κοίτα με!!" έκανα τις εντυπωσιακές βουτιές μου! (αυτά τα μπρατσάκια δε σ'αφήνουν και να βουτήξεις αξιοπρεπώς γμτ!)

Να καθήσω ήσυχα ήσυχα στην αμμουδιά και να φτιάξω πυργάκια, καστράκια και λοιπά ξενέρωτα, ούτε που να το διανοηθώ! Με τα μούτρα στα extreme sports! (έχω λαχταρήσει πολύ κόσμο στις παραλίες!) Όταν δε έμαθα και να επιπλέω/κολυμπάω -υποτυπωδώς, το παραδέχομαι!- ήμουν η λαχτάρα του γονιού προσωποποιημένη! Με θυμάμαι πάντα να με κυνηγάει ένας μεγάλος στην παραλία, να κολυμπάω -υποτυπωδώς, μην τα ξαναλέμε!- με συνοδεία από πίσω πάντα κάποιου ετοιμοπόλεμου να με αρπάξει σε περίπτωση ναυαγίου και -ναι, το παραδέχομαι- να τρώω και καμιά γερή κατσάδα όταν καταφέρναν να με περιμαζέψουν!

Ιστορική στιγμή της καριέρας μου, όταν είχα δει ένα ντοκιμαντέρ με κάτι καρχαρίες (τιμημένη Εκπαιδευτική Τηλεόραση!) που κάθονται στο βυθό της θάλασσας και προσπαθώντας να τους μιμηθώ αφέθηκα να βουλιάξω και καθόμουν σταυροπόδι στο βυθό (στο μισό μέτρο, μη φανταστείτε...) μέχρι που... κάποιος με άρπαξε απ'τα μαλλιά και όσο και να προσπαθούσα να εξηγήσω ότι "Aφούου είμαι καχαϊάκι (meaning: καρχαριάκι!) της άμμουουου!!!", το τι άκουσα δεν περιγράφεται! (τι ξενέρωτοι κι αυτοί οι μεγάλοι... πφ...)

Τώρα λοιπόν που άνοιξε ο καιρός και μιας όπου να 'ναι, κλείνουμε τα εισητήρια για τα Bloggeros Ιslands, είπα να σας βάλω λίγο στην πρίζα για να μου είστε ετοιμοπόλεμοι! Άντε ντε, σηκωθείτε να πάμε καμιά βόλτα παραλία μεριά, να χαζέψουμε, να πιούμε το καφεδάκι μας, να παίξουμε μπουγέλο, να πετάξουμε μερικούς από σας (το προσέξατε το δεύτερο πρόσωπο έτσι??) με τα ρούχα στο νερό, να αρπάξουμε καμιά πνευμονία (Όλα μέσα στη ζωή είναι!) και να γελάσουμε μέχρι δακρύων! Summer is close και πρέπει να πάρουμε μια πρώτη γεύση!

ΑΚΟΜΑ ΚΑΘΕΣΤΕ???????

Aνακαίνισις!

Πώς σας φαίνεται???

Έπαθα 7 απανωτά εγκεφαλικά μέχρι να αποφασίσω να το πατήσω το ρημάδι το "save template"! (η πίεση στο 25 η μεγάλη, στο 10 η μικρή!)

Αλλά από τη στιγμή που μου μπήκε η ιδέα για την αλλαγή, δε μπορούσα να ησυχάσω μέχρι να τα καταφέρω! (είναι να μην το βάλω πείσμα!)

Τι λέτε λοιπόν??

Μόνο μη μου ζητήσετε να επαναφέρω το παλιό, δεν έχω ιδέα πώς γίνεται!!!!!

Concentrate, will you???

ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΘΩ!!

Είπα απόψε να ασχοληθώ με μία εργασία που έχω αναλάβει! Όχι δική μου... Αλλουνού! Ναι, το κάνω κι αυτό, προς ενίσχυσιν των εσόδων μου! (Των ποιων???? Καλόοοο! Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε??) Θέμα: Κάτι με την παγκοσμιοποίηση (όταν το ξεκαθαρίσω κι εγώ, θα σας ενημερώσω!)

Εξοπλίζομαι λοιπόν με όοοοολη την καλή μου διάθεση, με καφεδάκι, με μουσικούλα απαλή (οι ροκιές δε βοηθάνε τέτοια ώρα!), παίρνω δίπλα μου όλες τις απαραίτητες σημειώσεις, το σχετικό βιβλίο του καθηγητού του συγκεκριμένου μαθήματος (485 σελίδες έκατσε κι έγραψε ο χριστιανός για τη Διοίκηση Συστημάτων Παραγωγής και πολύ θα με παιδέψει, το διαισθάνομαι!) και κάθομαι στον υπολογιστούλη μου για να ξεκινήσω...

Ψάχνω και στον φίλο-Google μπας και βρω κάτι χρήσιμο... Κάτι από δω, κάτι από κει, αντιγραφή-επικόλληση, μάζεψα κάμποσες wordοσελίδες με πληροφορίες! Ωραία!!! Πάμε τώρα να ξεκινήσουμε να γράφουμε...

Ναι? Ναι λέω?? Hellooooo??? (Δε σ'ακούωωω! Πάτα το μηδέν!!) Τίποτα.... Το κενό... Κάτω από την επικεφαλίδα "Εισαγωγή" δεν υπάρχει τίποτα. Ούτε γραμματάκι! "Έλα καλή μου, ξεκόλλα, συγκεντρώσου λέμε, όλα μπροστά σου τα έχεις, το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να τα βάλεις σε σειρά..." Αμ δε! Γράψε-σβήσε, το backspace στο πληκτρολόγιο κοντεύει να μας αφήσει χρόνους! (Είναι και καινούριο το μηχάνημα, πόσο να αντέξει??) Κοιτάω τον τοίχο απέναντί μου (θέλει βάψιμο?), το ρολόι (θέλει ξεσκόνισμα?), τις τοιχοκολημένες καρτούλες ("Να θυμηθώ να πάρω τα χάπια για την αμνησία..."), έξω από το παράθυρο (η κουρτίνα θέλει πλύσιμο?), την αφίσα του Σωκράτη ("Άλλα θέλω κι άλλα κάνω...") Τίποτα σας λέω, τίποτα!!!!!

Τα παράτησα κι είπα να κάνω post! Κι εδώ, μία από τα ίδια... Κοκομπλόκο μιλάμε! (αδόκιμος ο όρος μεν, απόλυτα αντιπροσωπευτικός δε!) Μήπως φταίει το σιρόπι για το βήχα που έχω κατεβάσει αυτές τις μέρες?? Mήπως φταίνε οι REM που ακούω τώρα? ("Ι 'll take the rain...") Μήπως φταίει που ο φανταστικός μου μπαμπάς βλέπει Bayern-Milan στη διαπασών από το δίπλα δωμάτιο?? (Κατέβασ' το volume ρε άνθρωπεεεε!!!) Μήπως φταίει που μίλησα πριν λίγο με την αγάπη μου που δεν είναι καλά και θέλει να πάω να τη δω κι εγώ δε μπορώ??

Δεν ξέρω τι φταίει... Καμία συμβουλή παιδιά?! Βοηθήστε, μη με βρει το ξημέρωμα εδώ πέρα! (Το Νοοtrop πιάνει???)

Πάσχα των Ελλήνων

Αναστάσιμο post (βοήθειά μας!), σε δανεικό laptop (άπαιχτο το εργαλείο θείε!), ξημερώματα, στην πατρίδα της μαμάς, προσπαθώντας να μην ξυπνήσω τους λοιπούς συγγενείς και σιχτιρίζοντας τη dial up σύνδεση! (άι πουλάκι μου φόρτωσε κάποια στιγμή να πάμε και για ύπνο!)

Τις πασχαλινές μέρες ομολογώ δεν τις έχω πολυκαταλάβει! Ίσως κάτι να γίνει αύριο με το καημένο το αρνάκι, το οποίο παρεπιπτόντως σιγοψήνεται από τώρα στο φούρνο! (τι σου 'μελλε και σένα έρμο, μέρες που 'ναι...)

Το μόνο κατανυκτικό κλίμα που ένιωσα ήταν κατά την παράθεση στίχων από τα Ευαγγέλια τα οποία αντάλλαξαν (όπως κάθε χρόνο άλλωστε!) οι πολιτικά αντίθετοι συγγενείς πάνω στο τραπέζι! (ονοματίστηκαν ένα σωρό άγιοι εν ολίγοις, μην επεκταθώ!)

Βάλτε 4-5 αριστερούς, 2 πασόκους (ο ένας μάλιστα βαθιά Παπανδρεϊκός και ο άλλος βαθιά εκσυγχρονιστής!), και 3-4 μπαλαντέρ, ποτίστε τους με ικανή ποσότητα τσικουδιάς και κρασιού και μετά καθίστε αναπαυτικά και απολαύστε τα αποτελέσματα! (για να τιμήσουμε αυτές τις μέρες αγάπης, ομόνοιας και κατάνυξης!)

Με την αποχώρηση των πιο θερμόαιμων, ξεκινάει η δεύτερη πράξη... Ξεκινάμε με μία μίνι αναδρομή στα χρόνια του Εμφυλίου, φτάνουμε στην εποχή της Χούντας, στρίβοντας δεξιά πιάνουμε Μεταπολίτευση, έπειτα με τη νοσταλγία στο βλέμμα θυμόμαστε τον Αντρέα με ζιβάγκο να ξεσηκώνει τα πλήθη, αναφερόμαστε στην οικονομική πολιτική του Σημίτη, κάνουμε μία μικρή αναφορά στην περίοδο των Ολυμπιακών και ολοκληρώνουμε με την τρέχουσα επικαιρότητα! Φέτος φορέθηκε πολύ το θέμα του ναυαγίου στη Σαντορίνη, όπου όλοι οι αρσενικοί της οικογένειας την είδαν θαλασσόλυκοι (Χρόνια στα καράβια σου λέει!) και ο καθένας είχε και μια διαφορετική άποψη σχετικά με το πώς έπρεπε να γίνει η επιχείρηση διάσωσης, πώς έπρεπε να το "παρκάρει" το καράβι ο καπετάνιος και ότι το Sea Diamond βυθίστηκε για τα λεφτά της ασφάλειας! ("Το Τζέλα-Δέλτα, δεν είχε φουγάρα....")

Μόλις ολοκληρωθεί η πολιτική ανασκόπηση, και ενώ γεμίζουν τα ποτήρια άλλη μια φορά, περνάμε στο στάδιο των αναμνήσεων για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι! (στην προκειμένη περίπτωση, ο ξάδερφός μου κι εγώ που ακούμε τις ίδιες ιστορίες από τη μέρα που γεννηθήκαμε!) "-Τι γίνεται ο Γεράσιμος μωρέ?? -Τώρα ο Γεράσιμος?? Πέθανε πρόπερσι! -Τι μου πες τώρα??? Σα χθες μου φαίνεται που είχαμε βρεθεί στο γάμο στο Μεσολόγγι!" (ο γάμος στο Μεσολόγγι έγινε πριν είκοσι χρόνια, σας ενημερώνω...) Και πάει λέγοντας...

Η αυριανή μέρα, ξέρω πως θα εξελιχτεί με μαθηματική ακρίβεια! Θα φάμε,θα πιούμε, θα προσπαθούμε να συγκρατήσουμε πατεράδες και θείους να μη φάνε και πιούνε παραπάνω απ'όσο αντέχει το ευαίσθητο της υγείας τους (Τι το 'θελες τ'αρνί Μιχαλάκη μουουου??), θα θυμηθούμε όσους "λείπουν" από το τραπέζι, θα συγκινηθούμε, θα γελάσουμε, θα με χώσουν να πλύνω πιάτα, θα μου κάνει νόημα η μαμά με το χαρακτηριστικό δάγκωμα του χειλιού, απ'την άλλη άκρη του τραπεζιού να σβήσω το τσιγάρο ("Ντροπή,μπροστά στους θείους!!"), θα πετάξει καμία εξυπνάδα ο ξάδερφος και θα "δώσει" στεγνά κάποια παλιά -ελπίζω- αμαρτία μου, θα θέλω να την κάνω με ελαφρά και θα καταλήξουμε όσοι απομείνουμε όρθιοι, να πίνουμε καφεδάκι ελληνικό, θα μας κυνηγάνε οι μανάδες μας να μας μπουκώσουν μήλα και αχλάδια! (Άσε με χριστιανή μου, θα σκάσω λέμε!) και τέλος θα φύγουμε οι νεότεροι για καφέ και βόλτα στα πέριξ!

Οπότε... Σταματάω, άγιες μέρες που είναι, και λέω να πάω για ύπνο, γιατί κατά τις 8 θα αρχίσει το μάντρα "Σήκω να κάνεις παρέα στον πατέρα σου, εγώ έχω δουλειές!" και το νευρικό μου σύστημα θα χτυπήσει κόκκινα!

Καλό Πάσχα να έχουμε, καλά να περάσουμε όοολοι, και του χρόνου πάλι...

(Υπομονή λέμε, μια μέρα έμεινε...)