Μαθαίνω να σφυρίζω: Μάθημα πρώτο

Some things in life are bad...

(Είναι γαμώτο!)

They can really make you mad...

(Εμένα θα μου πεις???)

Other things just make you swear and curse...

(Ναι, την ανεμελιά μου μέσα!!!)

When you're chewing on life's gristle

Don't grumble, give a whistle!!

(Προσπαθώ, προσπαθώ!Το 'χω νομίζω!)

And this'll help things turn out for the best...!!

(Το καλό που σου θέλω!Μην ξεφυσάω τζάμπα!)

And...always look on the bright side of life...

Always look on the light side of life...

(Προσπαθώ λέμε, μη φωνάζεις!!)

If life seems jolly rotten,

there's something you've forgotten!!

(Τι ξέχασα καλέ πάλι???)

And that's to laugh and smile and dance and sing!!

(Α, αυτό!!)

When you're feeling in the dumps

Don't be silly chumps Just purse your lips and whistle - that's the thing!!

(Προσπαθώ λέμε, δεν ξέρω να σφυρίζω!!!)

And...always look on the bright side of life... !! Always look on the light side of life...!!

(Κάτι κατάφερα!!)

For life is quite absurd

(Πολύ δύσκολες λέξεις χρησιμοποιούν αυτοί οι Άγγλοι!!)

and death's the final word!!

(Κομματάκι δυσοίωνο αυτό αλλά ας συνεχίσω να προσπαθώ να σφυρίξω!)

You must always face the curtain with a bow. Forget about your sin - give the audience a grin!!

(Κοινό μου, με προσέχετε??)

Enjoy it - it's your last chance anyhow!!

(Έλα, και δε μπορώ με τα τελεσίγραφα!!)

So always look on the bright side of death!

(Φτου κακά άνθρωπέ μου!!)

Just before you draw your terminal breath!

(Λύσσαξες λέμε!)

Life's a piece of shit!

(Για να το λες, κάτι θα ξέρεις!)

When you look at it Life's a laugh and death's a joke, it's true! You'll see it's all a show!

(Καλά το πας, μ'αρέσει!!)

Keep 'em laughing as you go Just remember that the last laugh is on you!

(Χα! Σας την έσκασα!(καλά τα λέω??)

And always look on the bright side of life... Always look on the right side of life... (Come on guys, cheer up!)

(Cheer up, cheer up, πάει να μου φύγει το σαγόνι απ'την προσπάθεια να σφυρίξω!)

Always look on the bright side of life... Always look on the bright side of life... (Worse things happen at sea, you know.)

(Όπως??)

Always look on the bright side of life...

(I mean - what have you got to lose?)

(Καμιά βοήθεια απ'το κοινό??)

(You know, you come from nothing - you're going back to nothing. What have you lost? Nothing!)

(Κοίτα να δεις που θα με πείσεις στο τέλος!)

Always look on the right side of life...

(Άμα καταφέρω και να σφυρίξω, δε θέλω τίποτ'άλλο!!!)

Τι άλλα????

Next question please??!

1. Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι;

2. Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;

Τριάντα υπενθυμίσεις στο κινητό σε ήχο....

3. Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;

All the time! (Χαζοχαρούμενο?? Ποιος το είπε αυτό??? Το άκουσα!)

4. Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι;

Ο προγραμματισμός και ο ρεαλισμός. Α, και η πολύ καλή αίσθηση προσανατολισμού. (Πάλι γελάκια ακούω και δε μ’αρέσει!)

5. Το βασικό ελάττωμά σας;

6. Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;

Έχετε μια βδομάδα να σας λέω???

7. Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;

8. Ποιοι είναι οι ήρωές σας σήμερα;

9. Το αγαπημένο σας ταξίδι;

Αθήνα-Λαμία. Ειδικά το κομμάτι στο πέταλο του Μαλιακού.

10. Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Πολλοί.

11. Ποια αρετή προτιμάτε σε έναν άντρα;

Χιούμορ και εξυπνάδα.

12. … και σε μια γυναίκα;

Χιούμορ και εξυπνάδα.

13. Ο αγαπημένος σας συνθέτης;

Φοίβος και Καρβέλας, δε μπορώ να αδικήσω κάποιον.

15. Το βιβλίο που σας σημάδεψε;

16. Η ταινία που σας σημάδεψε;

17. Ο αγαπημένος σας ζωγράφος;

Τα ανηψάκια μου όταν ήταν μικρά.

18. Το αγαπημένο σας χρώμα;

... σε όλες τις αποχρώσεις!

19. Ποια θεωρείτε ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σας;

Είναι πολύ προσωπική.

20. Το αγαπημένο σας ποτό;

21. Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;

Για την έλλειψη συγκέντρωσης κατά τις πανελλήνιες. Και τις τρεις φορές.

22. Τι απεχθάνεστε περισσότερο απ’ όλα;

Τα έντομα. Κυρίως τα πετούμενα. Τα έρποντα τα πετυχαίνεις πιο εύκολα.

23. Όταν δεν γράφετε, ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;

24. Ο μεγαλύτερος φόβος σας;

Να χάσω τους δικούς μου ανθρώπους.

25. Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;

Α, καλά, σώθηκα! Φαίνομαι αμέσως, κοκκινίζω και με πιάνει νευρικό γέλιο οπότε το αποφεύγω γιατί τα κάνω χειρότερα!

26. Ποιο είναι το μότο σας;

"Κυρίως μην τρελαίνεσαι", "Σκέψου θετικά", "Kαι τώρα.... Καλαματιανός!!".

27. Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;

Ανώδυνα και ακαριαία. Και πλήρης ημερών αν γίνεται!

28. Εάν συνέβαινε να συναντήσετε τον Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;

Τα νούμερα του Τζόκερ για την επόμενη κλήρωση η οποία εντελώς συμπτωματικά θα έχει τριπλό ΤΖΑΚ-ΠΟΤ.

29. Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;

Ζεν...

ΥΓ: Ευχαριστώ τους φανταστικούς gsus και Germanos για την πρόσκληση! Δεν πετάω σε κανέναν το μπαλάκι για να μην ακούσω καμιά κατάρα αλλά όποιος θέλει, ας δοκιμάσει!

ΥΓ2: Να ευχαριστήσω και τον φανταστικό narita! Τώρα είδα και τη δική σου πρόσκληση γλυκέ μου! (με βρήκε το μπαλάκι κατακέφαλα!)

ΥΓ3: Και τη μικρή μας joan να ευχαριστήσω!!!!(Όλα καθυστερημένα τα βλέπω μου φαίνεται!!)!! Φιλάκια πολλάααα!!!

Όχι άλλο ποστ με αναμνήσεις μαμά!

"Τον πρώτο χρόνο ήμουνα άγιο παιδί στρωμένο... Τον δεύτερο με γέλασε μια πλάνα αγκαλιά... Τον τρίτο ξημερώθηκα σε άγνωστα κρεβάτια... Τον τέταρτο τους φίλους μου αποχαιρέτησα..."

Καλοκαίρι 2004, κοντά στο Δεκαπενταύγουστο, μεσημεράκι, γυρίζω από δουλειά... Χτυπάει τηλέφωνο. Σταματάκος με τη συνηθισμένη όρεξη για πλακίτσες.

"-Τι έγινε ερπετό, ακόμα δεν παντρεύτηκες??

-Όχι ακόμα, εσύ??

-Έφυγα απ'το σπίτι...

-.....

- Είμαι Φοιτητούπολη, θα μείνω εδώ, δεν την παλεύω...

-...........

- Εσύ τι νέα???

-Έρχομαι."

Η ώρα πέντε, μπάνιο, αλλαγή ρούχων, "Μαμά φεύγω", ταξί για τα ΚΤΕΛ, πρώτη φορά χωρίς αποσκευές, εισητήριο με το δρομολόγιο των εφτά. Και να έχει και μια ζέστη εκείνη τη μέρα....

Άφιξη στις εντεκάμιση, άδεια η Φοιτητούπολη από κόσμο... Διορία εφτά ώρες μόνο, την επόμενη έπρεπε να είμαι πίσω...

Σε εφτά ώρες μέσα, καθισμένοι στο σπίτι του Σταματάκου, λιώσαμε το CD του Θανάση στο repeat ("Κάτω απ'το μαξιλάρι...."), κατεβάσαμε κι ένα μπουκάλι κρασί...

Ίσως να ήταν η πρώτη φορά που συνειδητοποίησα ότι πραγματικός φίλος είναι αυτός που καταλαβαίνει τι θες να πεις, όσο και να μη θίγεις αυτό που σε απασχολεί. Που πριν μιλήσεις ξέρει τι σκέφτεσαι και που όσο και να πας να κρυφτείς, σε ξεμπροστιάζει και σε κάνει χώμα. Που δεν προσπαθεί να σε κάνει να νιώσεις καλύτερα αλλά σου δίνει μία να πιάσεις πάτο και μετά να 'ρθεις μόνος σου στα ίσια σου. Σκατοεγωιστές και οι δύο, με την τάση να διακωμωδούμε αυτά που μας απασχολούν, περάσαμε εφτά ώρες προσπαθώντας να δούμε πόσες αλήθειες μπορούμε να αντέξουμε...

Δε μου είπε ποτέ ότι χάρηκε που πήγα, κι εγώ πάντα τον πείραζα ότι πήγα για τη βόλτα, επειδή δεν είχα κάτι καλύτερο να κάνω εκείνο το βράδυ... Σπάνια αναφέραμε έκτοτε εκείνο το ταξίδι...

Αυτό που δεν ξεχνάω, είναι ο καφές που σε έβαλα να μου φτιάξεις το πρωί για να αντέξω το ταξίδι της επιστροφής και η αγκαλιά που με πήρες πριν φύγω...

Δεν έχω ανταλλάξει πολλές αγκαλιές με τους φίλους μου, είναι κοινό μυστικό ότι μερικές φορές αντιδρώ στα αγγίγματα.... Εκείνη την αγκαλιά θυμήθηκα απόψε σε μία κουβέντα. Και απόψε έμαθα ότι κάπου είπες ότι αυτό το βράδυ δεν το έχεις ξεχάσει κι ούτε πρόκειται... Και ρε χαμένο, έπρεπε να περάσουν τρία χρόνια για να το μάθω????

Αλλά μάντεψε! Ούτε κι εγώ πρόκειται να το ξεχάσω! Και που θα πάει, δε θα γυρίσετε από Ιταλία κι εσύ και το άλλο το χαμένο??? Η ορκωμοσία του Ιουνίου πλησιάζει και μάντεψε ποιος θα σκάσει Φοιτητούπολη μεριά! Θα βγάλουμε τα κρεβάτια στη βεράντα-γήπεδο των παιδιών και ετοιμάσου για κράξιμο όμοιο με αυτό που μου ρίχνεις κάθε φορά που με βλέπεις!

Και άι σιχτίρ που με έκανες να συγκινηθώ Παρασκευιάτικα!!! Και να μη μπορώ να σε πάρω και τηλέφωνο εκεί στην ξενιτιά που καλοπερνάς για να σε κράξω!!! Γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος που έχω για να σου δείξω πόσο φίλο μου σε θεωρώ και πόσο μου λείπεις.